sábado, 1 de maio de 2010

Walter Cabral de Moura



                                                        AO SILÊNCIO
                                                                                                                         [Dali]
                            O silêncio é instrumento

                            comparável ao esqui –

                            é passar e deslizar

                            cuidado aqui, não vá /

                                                        cair.


                            O silêncio é vertigem

                            ver, ouvir e não falar –

                            talvez por falto de assunto

                            talvez por muito sentir /

                            ainda mesmo que coce

                            no vão da língua uma impigem.


                            O silêncio é veludo

                            que veste de gala e zelo:

                            parece, pois, desmantelo

                            um não querer ficar mudo.


                            No mapa do meu teclado

                            há um tesouro: o espaço

                                        em branco

                            para mostrar

                                 a cor do silenciar.



                              Walter Cabral de Moura

4 comentários:

  1. Também gosto de ler o Walter aqui.E do poema, claro.E de o ter como amigo.Abraço

    ResponderExcluir
  2. o grande walter cabral de moura num belo poema! Que bom lê-lo! Que bom tê-lo como Amigo!

    grandes poemas e um abraço.
    Jorge

    ResponderExcluir
  3. Meu amigo Jorge Vicente, agradeço o olhar sempre generoso que tem. Verdadeiramente grandes são a alegria da amizade e o abraço que mando.

    Walter

    ResponderExcluir
  4. Obrigado, Amélia, pela generosidade. Um abraço muito grande, minha amiga.

    ResponderExcluir